Tak ciężko było poradzić sobie bez Niego. Ciężko było codziennie podnieść się z łóżka i zadbać o dobry wygląd. Tak pusto było nie dostawać na lekcjach sms-ów ze słodkimi słowami. Tak źle było nie uśmiechać się myśląc o Nim i o tym co było. Nie mogłam zasnąć bez Jego " dobranoc ". Każda rzecz przypominała mi przeszłość, Jego słodki uśmiech i śmiejące się na mój widok czekoladowe oczy. Tęsknię za nim. Za tym Jego wzrokiem, którym był zapatrzony tylko we mnie. Za każdym " Kotku " i " Kocham Cię ". Tak bardzo chcę aby wrócił. Już zawsze był obok w złych i dobrych chwilach. Nikt nie wspierał mnie tak jak On. Nikt nigdy nie był taki wyrozumiały i kochany. Czemu teraz go nie ma? Czemu nie ma, skoro tak bardzo kiedyś kochał? Jedna kłótnia, parę słów za dużo i odszedł. Przepraszałam, czekałam aż wróci. Tak bardzo żałowałam wszystkiego. Nie dał nawet znaku życia. Miał mnie dość. Dość moich humorków i mojej zazdrości, ciągłych pretensji. Widziałam to w Jego oczach. Tą pustkę i zagubienie. Próbował oszukać swoje myśli. Nie wiem czy wtedy jeszcze mnie kochał, czy był tylko z obawy przed samotnością. Nie zależało mu już tak jak kiedyś. Rutyna kazała mu pisać, że kocha. Dzięki zwykłemu przyzwyczajeniu nasz związek nadal trwał, choć coraz częściej brakowało już mu sensu.