Jak to jest, chcieć coś powiedzieć ale po prostu nie móc tego zrobić. Nie móc spojrzeć potem komuś w oczy i wyznać całej prawdy. Każdy ma takie chwile w życiu, pewne momenty, w których staje i nie wie co ma zrobić dalej. Krok w przód by pomyśleć i się cofnąć. Dajemy jeden krok w przód i dwa do tyłu, a historia lubi się powtarzać. Lubi mieć swój nowy początek w rozdziale, gdzie zakończony został stary. Życie stawia nas przed pewnymi wyborami, ale jesteśmy tylko ludźmi i każdy z nas popełnia masę błędów. " Rób tak, żebyś potem nie musiał przepraszać. " - Ale tak się nie da. Łatwo jest powiedzieć, ciężej zrobić. Ale czas wziąć się w garść. I naprawić błędy przeszłości, które teraz niszczą moją teraźniejszość. Czas zadbać o to co jest teraz, żeby nie żałować tego co może się stać. Zakończyć wszystkie sprawy, które tego wymagają i ruszyć do przodu pełną piersią. !

Nie tęsknisz tak do końca za Nim samym. Tęsknisz bardziej za tym jak było. Tęsknisz za sms-ami na "dobranoc", do których się przyzwyczaiłaś. Tęsknisz za tym, by ktoś zapytał jak Ci minął dzień. Tęsknisz za tym, że zawsze starał się wywołać uśmiech na Twojej twarzy. Brakuje Ci tego, że nie możesz tak po prostu w każdej chwili napisać Mu co czujesz, co Cię boli. Nie możesz powiedzieć, że Go potrzebujesz. Już nikt nie zajmuje Ci sobotnich nocy, leżąc pod gwiazdami z gorącym kakao w rękach. Tęsknisz za tym, by zapominać się w Jego czułych ramionach, myśląc że życie to bajka. Wciąż dręczą Cię wspomnienia i widzisz Jego obraz przed oczami. Tęsknisz za tym, by był, bez względu na innych, czy na to co o nim powiedziałaś. By nigdy nie odszedł... Tęsknisz za tym co było, jak było...

Przytakujesz prawda? To dopowiem jeszcze jedno... Tęsknisz za tym, by być komuś potrzebna, za tym, by Twoja osoba zajmowała myśli kogoś, za tym, by w końcu być dla kogoś ważna. Skąd wiem? Też tak miałam..